- Czy to prawda, że w Parku Narodowym Gór Stołowych znajduje się labirynt?

- Rzeczywiście, często w ten sposób mówi się o Błędnych Skałach, czyli zespole skał tworzących przesmyki i korytarze, które przypominają skalne miasto. Przez teren ten, wąskimi szczelinami prowadzi trasa turystycznya. Warto podkreślić jednak jej naturalny charakter. To, co dzisiaj przypomina niezwykły labirynt, zostało ukształtowane wyłącznie siłami natury.

- Naprawdę? W jaki sposób do tego doszło?

- Po wypiętrzeniu osadów  morskich w wyniku ruchów górotwórczych powstały Góry Stołowe. Od wypiętrzenia zaczęły na nie oddziaływać zewnętrzne procesy wietrzenia. Może je powodować wiele czynników, w tym przypadku największe znaczenie miała woda, której efekty działania można zaobserwować na całym obszarze Gór Stołowych. Woda rozpuszcza skałę, wypłukuje zwietrzały materiał skalny, może również ją rozsadzać . Wnikając przez szczeliny i pęknięcia do ich wnętrza wędruje w dół aż do miejsca, gdzie natrafia na nieprzepuszczalną warstwę margli i tam zmienia kierunek swojego przepływu na poziomy. W tym miejscu dochodzi do wypłukiwania wierzchniej warstwy magrli, przez co następuje osiadanie bloków skalnych i naruszanie ich stabilności. Niektóre piaskowcowe bloki zaczynają się od siebie odchylać.

- Czyli skały te są w ciągłym ruchu?

- Tak. Obecnie na Szczelińcu Wielkim w jednej z największych szczelin - Piekiełku - odchylenie jednej ze ścian zwiększa się o około 0,2 mm na rok. 

- Czy są widoczne inne skutki działania wody w Górach Stołowych?

- Na terenie całego parku narodowego występują skały o przedziwnych kształtach, a jest to spowodowane właśnie procesami wietrzenia i erozji. Nazwa wielu form pochodzi najczęściej od ich wyglądu, można tu spotkać m.in. Skalne Grzyby, Wielbłąda, Małpoluda, Okręt czy... Kurzą Stopkę. Trudno się dziwić, że tak fantazyjne formy skalne owiane są licznymi legendami.

- Dla odwiedzających te miejsca musi to być prawdziwa atrakcja. Ale czy zwierzęta także upodobały sobie okoliczne skały?

- Skalne półki to specyficzne i trudne siedlisko życia, zarówno dla roślin jak i zwierząt. Miejsca nie ma zbyt dużo a warunki klimatyczne nie zawsze są sprzyjające. Okazuje się, że w Górach Stołowych żyje pająk Bathyphantes eumenis, który rozpowszechniony jest na obszarach Grenlandii, Alaski i północnej Skandynawii. Tutaj znajduje się jego jedyne w Polsce, a zarazem najbardziej wysunięte na południe stanowisko. Unikalny mikroklimat górski pozwolił mu przetrwać jako relikt epoki zlodowaceń. Należy tutaj jednak dodać, że w okresie zlodowaceń lądolód nie dotarł bezpośrednio do Gór Stołowych, ale wlał się na pobliskie obszary dzisiejszej Kotliny Kłodzkiej.